ΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΚΑΛΕΙ S.O.S.

Το κρατικό νοσοκομείο Κορίνθου είναι η μοναδική ελπίδα μας. Και μια και το Υπουργείο αδιαφορεί ας κάνουμε μια τελευταία προσπάθεια όλοι μας.

Πολλά έχουμε όλοι γράψει για το νοσοκομείο της Κορίνθου . Δυστυχώς τα περισσότερα αρνητικά και για την διοίκηση και για τους γιατρούς, αλλά και για τους απλούς νοσηλευτές, και υπαλλήλους. Μιλάμε για μια ολόκληρη κοινωνία ανθρώπων, που κινούνται και εργάζονται για την ζωή των Κορίνθιων και όχι μόνο γιατί το καλοκαίρι ο νομός διπλασιάζει τον πληθυσμό του. Αυτοί οι άνθρωποι ασχολούνται με το πολυτιμότερο αγαθό που έχουμε σήμερα. Την υγεία. Βλέπετε αν πας στο εστιατόριο και είναι το φαΐ καμένο , ανάλατο, άνοστο, το πληρώνεις φεύγεις και δεν ξαναπατάς στο μαγαζί. Το λες και στους άλλους να μην πάνε. Έλα όμως που στο νοσοκομείο είναι διαφορετικά τα πράγματα . Ένας λάθος του μάγειρα χαλάει το φαΐ, η ζωή σου όμως δεν κινδυνεύει. Ένα λάθος του γιατρού παίζει την ζωή σου κορώνα – γράμματα και το πιο δύσκολο και την επομένη εκεί θα πας. Τώρα θα ρωτήσετε γιατί αυτός ο πρόλογος; Απλά, απλούστατα όλοι έχουμε ανάγκη το νοσοκομείο της Κορίνθου. Θα μου πείτε είναι ανοργάνωτο σε πολλά κομμάτια του. Ναι. Έχετε δίκια. Κάποια γιατροί με τα λάθη τους δημιουργούν προβλήματα και θέτουν ζωές σε κίνδυνο . κάποιοι νοσηλευτές με την αδιαφορία τους σας εξοργίζουν και κάποιοι γραφειοκράτες υπάλληλοι σας φτάνουν στα όριά σας. Δεν διαφωνώ. Όμως θα συμφωνήσετε όλοι σε μερικά πράγματα. Πρώτον το υπουργείο αδιαφορεί παντελώς για την έλλειψη προσωπικού, όσο και να φωνάζει ο διοικητής να του στείλουν γιατρούς, νοσηλευτές τον έχουν κυριολεκτικά γραμμένο. Θα μου πείτε να παραιτηθεί για διαμαρτυρία; Ε… και τι θα αλλάξει; Μήπως θα το καταλάβουν, και το χειρότερο ακέφαλο το νοσοκομείο ποιος θα κάνει έστω και τα λίγα που γίνονται; Δεύτερον οι γιατροί υπάρχουν άριστοι και συνετοί. Και θα έλεγα οι περισσότεροι. Τώρα σίγουρα έχουμε και λίγους που δεν τιμούν τον όρκο τους, Δεν γίνεται να τους ρίχνουμε όλους στην πυρά . Μη ξεχνάτε ότι είναι λίγοι και πολλές φορές κάνουν διπλάσια απ’ ότι πρέπει. Η ιατρική θέλει νηφαλιότητα και ξεκούραση που δεν την έχουν και το υπουργείο μας έχει γραμμένους. Τρίτον οι νοσηλευτές λίγοι έως ελάχιστοι, δυο – τρεις νοσοκόμες για καμιά πενηνταριά ασθενείς. Ζητάει και ξαναζητάει η διοίκηση προσωπικό, αλλά απάντηση καμία. Το νοσοκομείο έχει προσωπικό για εκατόν πενήντα κρεβάτια και τα κρεβάτια έχουν γίνει τριακόσια. Γι’ αυτό κάθε λίγο και λιγάκι έχουμε προβλήματα και όσο περνάει ο καιρός θα γίνουν περισσότερα. Το προσωπικό έχει κουραστεί και λογικά να κάνει λάθη. Βέβαια φαίνονται αμέσως γιατί απλά δεν έκοψε η σούπα αλλά χάνεται μια ζωή. Εδώ να τονίσω ότι μέσα στην αναμπουμπούλα ο λύκος χαίρεται και οι λίγοι κακοί δημιουργούν μεγαλύτερα προβλήματα. Φανταστείτε όμως με τις φωνές , τους τσακωμούς, τις διαμαρτυρίες (έως ένα σημείο δικαιολογημένες) να κλείσουμε κομμάτια του νοσοκομείου. Θα πεθάνουμε στους δρόμους μέχρι την Αθήνα. Τουλάχιστον τώρα έχουμε έστω και αυτή την περίθαλψη που σε κάποιες κλινικές είναι και άριστη. Κλείνοντας να σας πω ότι επειδή ο υπουργός δεν θα ασχοληθεί ούτε με γιατρούς, ούτε με νοσηλευτές, ούτε με μαγειρεία , ούτε με νέες μονάδες, ας κατεβάσουμε τους τόνους και ας προσπαθήσουμε όλοι μαζί για ένα καλύτερο αύριο. Δεν βλέπετε ότι μας στέλνουν στα πανάκριβα ιδιωτικά νοσοκομεία και εμείς με τον τρόπο μας ρίχνουμε νερό στο μύλο τους; Έχουμε την ανάγκη σωστής περίθαλψης με σωστό και αρκετό προσωπικό. Έχουν και αυτοί την ανάγκη μας . Μην ξεχνάτε πεντακόσιοι εργαζόμενοι τρώνε ψωμί από αυτό. Ας κάνουμε μια τελευταία προσπάθεια. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα τους αφήσουμε και ανεξέλεγκτους . Οι κακοί να πάνε σπίτια τους.