Η ΑΡΓΟΛΙΔΑ ΠΡΩΤΗ ΣΕ ΨΥΧΙΚΑ ΝΟΣΗΜΑΤΑ

Στο νομό Αργολίδας σύμφωνα με στοιχεία των ασφαλιστικών ιδρυμάτων, τα άτομα που αντιμετωπίζουν ψυχολογικά προβλήματα ,ξεπερνούν συγκριτικά με τον γενικό πληθυσμό στην Ελλάδα τον μέσο όρο που είναι 35%. Στο νομό μας το ποσοστό αυτό φτάνει το 48% των κατοίκων της Αργολίδας . Οι αργολιδoiς είτε πάσχουν από νευρολογικά προβλήματα ή από ψυχολογικά ή ψυχικές διαταραχές. Για το ιδιαίτερα μεγάλο ποσοστό , δεν έχουν διερευνηθεί τα αιτία μιας και είναι δύσκολο να διεξαχθεί μια τέτοιου είδους ερευνά.
Μιλώντας για την ψυχική υγεία, θα ήταν καλύτερα να ξεκινήσουμε με το πώς ορίζουμε την ψυχική υγεία και πως ακριβώς την ορίζει ο παγκόσμιος οργανισμός υγείας. Προσπαθώντας να ορίσει την ψυχική υγεία ως βιο-ψυχο-κοινωνικό φαινόμενο, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας έδωσε τελευταία τον εξής ορισμό: «...είναι μια κατάσταση ευημερίας, κατά την οποία το άτομο συνειδητοποιεί τις δυνατότητές του, είναι σε θέση να αντιμετωπίσει τα συνηθισμένα άγχη της ζωής, μπορεί να εργάζεται παραγωγικά και αποτελεσματικά, και είναι ικανό να προσφέρει στο κοινωνικό του περιβάλλον».

Η ψυχική υγεία είναι μια έννοια που αναφέρεται σε μια ανθρώπινη κατάσταση, την συναισθηματική και ψυχολογική ευεξία. Η ψυχική υγεία είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει ένα επίπεδο γνωστικής και συναισθηματικής ευεξίας, απουσίας μιας ψυχικής διαταραχής. Πολιτιστικές διαφορές, υποκειμενικές εκτιμήσεις, επαγγελματικά και ανταγωνιστικές επαγγελματικές θεωρίες όλα επηρεάζουν τον τρόπο με τον οποίο ορίζεται η ψυχική υγεία.

Σε γενικές γραμμές, οι περισσότεροι ειδικοί συμφωνούν ότι η ψυχική υγεία και ψυχική ασθένεια δεν είναι αντιφατικά. Με άλλα λόγια, η απουσία μιας αναγνωρισμένης ψυχικής διαταραχής δεν είναι κατ' ανάγκην ένας δείκτης της ψυχικής υγείας. Είναι γεγονός ότι στις μέρες μας τα ποσοστά των προβλημάτων που σχετίζονται με την ψυχική υγεία ανεβαίνουν κατακόρυφα. Συγκεκριμένα,
• 450 εκατομμύρια άτομα στον κόσμο πάσχουν από μια νευρολογική η ψυχική διαταραχή.
• 1 στους 4 από εμάς θα προσβληθεί στη διάρκεια της ζωής του.
• 121 εκατομμύρια άτομα από εμάς πάσχουν από κατάθλιψη – 3 στους 100 κάθε χρόνο.
• 1 εκατομμύριο άτομα στον κόσμο αυτοκτονούν (ετησίως). 10 εκατομμύρια κάνουν απόπειρα αυτοκτονίας κάθε χρόνο.

Τα ποσοστά αυτά δεν αφήνουν ανεπηρέαστη και την ελληνική πραγματικότητα. Το 35% του γενικού πληθυσμού στην Ελλάδα, αντιμετωπίζει ή αντιμετώπισε έστω και μια φορά στη ζωή του προβλήματα που σχετίζονται με την ψυχική του υγεία, ενώ το ποσοστό αυτό αυξάνεται αν μιλήσουμε για συγκεκριμένη κατηγορία πληθυσμού, όπως οι γυναίκες αγγίζοντας το 47 %.
Τα περισσότερα προβλήματα στην κατηγορία αυτή εντοπίζονται σ’ αυτό που οι ειδικοί ονομάζουν νευρώσεις και συναισθηματικού τύπου διαταραχές. Συγκεκριμένα, οι φοβίες, οι αγχωτικές διαταραχές, οι σωματόμορφες διαταραχές, και τα ψυχοσωματικά σύνδρομα, είναι και οι πιο συχνές αιτίες για να επισκεφθούμε το γραφείο ενός ψυχολόγου. Παράλληλα, η κατάθλιψη και τα συναισθηματικά κενά, παραμένουν ακόμα και σήμερα στην ατζέντα των περισσότερων ειδικών που ασχολούνται με την ψυχική υγεία. Περισσότεροι από 350 εκατομμύρια άνθρωποι σ' όλον τον κόσμο και 550 χιλιάδες στη χώρα μας, πάσχουν από κατάθλιψη.

Που οφείλεται αυτή η αύξηση των ψυχικών προβλημάτων στις μέρες μας;
Συχνά οι σύγχρονοι άνθρωποι απομακρυνόμαστε από την αυθεντική μας βούληση, τη βούληση της Ψυχής και τις καθοδηγητικές της αρχές. Ζούμε σ’ ένα βιαστικό κόσμο, που χαρακτηρίζεται από την 'ανάγκη' για γρήγορη επιτυχία. Αναπτύσσεται μέσα μας μια αίσθηση βιασύνης, και πολύ συχνά έχουμε την τάση να ζούμε υπό πίεση. Σ’ αυτόν τον κυκεώνα του διαρκούς αυτοματισμού πολλά πράγματα στη ζωή μας μοιάζουν επείγοντα, παρόλο που δεν είναι σημαντικά. Οι γρήγοροι αυτοί ρυθμοί ζωής, καθώς και η αδυναμία του σύγχρονου ανθρώπου να επεξεργαστεί των όγκο των πληροφοριών που δέχεται καθημερινά, οδηγούν στο να μην μπορούμε να διαχειριστούμε το άγχος της καθημερινότητας, την ευθύνη των πολλαπλών ρόλων που αναλαμβάνουμε καθώς και την υπαρξιακή μας μοναξιά.

Τι πρέπει να κάνω;
Σ’ αυτήν την περίπτωση, ο ρόλος του ψυχοθεραπευτή είναι να μας βοηθήσει να αποδεχτούμε αυτά τα συναισθήματα κι όχι να προσπαθούμε να τα αλλάξουμε ή να δραπετεύσουμε απ’ αυτά, σα να επρόκειτο για 'λάθος' επιλογή.
Ο καθένας μας έχει την ελευθερία να επιλέξει πώς θα πάει η ζωή του, αν και αυτή η δυνατότητα ελευθερίας μπορεί να μείνει ανεκμετάλλευτη, αφού το να προχωρήσει κανείς σε αλλαγές είναι επίπονο και δύσκολο. Σε πολλούς ανθρώπους, κατά το μεγαλύτερο κομμάτι της ζωής, φαίνεται ευκολότερο και πιο ασφαλές το να μην μπουν στη διαδικασία να πάρουν αποφάσεις για τις οποίες θα πρέπει να νιώθουν υπεύθυνοι. Ευχαριστώ την Μαρία Λεμπέση , ψυχολόγο του ΚΕΚΥΚΑΜΕΑ Αρλολίδος, για τις γνώσεις της που μας προσέφερε.