ΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΣΕ ΔIΝΗ

Θέλω να τονίσω την σταθερή στάση του κυρίου Πατσόγιαννη που με κίνδυνο την
ιατρική του υπόσταση δεν πήρε πίσω
τίποτα από τα λεγόμενά του.

Πριν από είκοσι μέρες περίπου συγκλόνισε το πανελλήνιο, θα έλεγα, μια ιστορία νοσοκομειακής τρέλας. Βλέπετε στην Ελλάδα αυτού του είδους τα περιστατικά μας έχουν συνηθίσει . Έτσι λοιπόν στο Νοσοκομείο της Κορίνθου, ένας γιατρός, κατά τα λεγόμενα (το λέω έτσι γιατί δεν ήμουν μπροστά) συγγενών και φίλων αλλά και ιατρών, με την ιατρική του συμπεριφορά έβαλε σε άμεσο κίνδυνο τη ζωή μιας νεαρής κοπέλας και του νεογέννητου μωρού της (ευτυχώς τουλάχιστον μέχρι στιγμής και οι δυο ξεπερνούν τα προβλήματα υγείας) Τότε πέσανε επάνω όλοι και ο κάθε ένας έλεγε το κοντό του και το μακρύ του./ Ακόμη και κάποιοι έμπειροι συνάδελφοι προσπάθησαν να κερδίσουν από αυτό, αδιαφορώντας αν κάνουν κακό στο ένα και μοναδικό νοσοκομείο του Νομού που τόσο ανάγκη το έχουμε όλοι, διαφορετικά θα πεθαίνουμε στους δρόμους Σε αυτό εργάζονται πεντακόσιοι εργαζόμενοι γιατροί, νοσηλευτές, λογιστές κλπ. Που όλοι γνωρίζουμε τι σημαίνει σήμερα, να έχεις να τρώει ψωμί το σπίτι σου. Μα θα μου πείτε να το κρύψουμε; Αντιθέτως όλα στο φως με νηφαλιότητα και χωρίς κραυγές, όπως κάναμε εμείς στο SUPER και στο ΣΗΜΕΡΑ. Καταγραφή των γεγονότων με μια γνώμη σε χαμηλούς τόνους, χωρίς όμως στοιχεία τέτοια που να τεκμηριώνουν το παρελθόν και το παρόν κάποιοι γιατρού ( εμείς δεν καίμε ανθρώπους αλλά βοηθάμε να βγει έξω τεκμηριωμένη η αλήθεια) Εξ’ άλλου από την πρώτη στιγμή με τη στάση μας σταθήκαμε δίπλα στην οικογένεια . Οι μόνοι που έχουν δικαίωμα λόγου και έργων σε κάθε περίπτωση. Από την πρώτη στιγμή κοντά στην οικογένεια στάθηκε, ως έχει το δικαίωμα, και ο γιατρός και πρόεδρος επιστημονικού προσωπικού κύριος Γιώργος Πατσογιάννης που μπροστά στον κίνδυνο να υπάρξουν στην πορεία και άλλα τέτοια περιστατικά, είπε τα πράγματα ως έχουν χωρίς «ναι μεν αλλά» Ίσως λόγω της σοβαρότητας του περιστατικού κάποια στιγμή ο θυμός του να μην κρυβόταν, αλλά από την σιωπή όλων των άλλων προτιμώ το θυμό του κ. Πατσογιάννη. Και δεν μιλάω για τον πατέρα και σύζυγο, τον κύριο Καραχάλιο, που είχε μαζί του όλα τα δίκια του κόσμου. Κινδύνεψε κυριολεκτικά να του κλείσουν τα σπίτι, κατά τα γεγονότα, ο συγκεκριμένος γιατρός. Και θέλω να γράψω ακόμα ότι, όταν όλοι οι υπόλοιποι γιατροί κώλωσαν στο να πουν την αλήθεια , όποια και αν είναι, ο κ. Πατσογιάννης αναλαμβάνοντας όλες τις ευθύνες με κίνδυνο την επιστημονική του υπόσταση συνέχιζε να υποστηρίζει τα ίδια ακριβώς χωρίς να ξεφεύγει κεραίας. Φτάσαμε λοιπόν στο σήμερα και πως έγινε πριν ανακοινωθεί το πόρισμα όλοι το ξέρουν και μάλιστα πρωτοσέλιδα . Εμείς πάλι νηφάλια περιμένουμε το ανακοινωθέν του νοσοκομείου. Γράψανε και απ’ ότι φαίνεται έχουν πηγές, ότι ο γιατρός αθωώθηκε . Τώρα που το μάθανε, μόνο αυτοί ξέρουν . Βέβαια κάποια στιγμή και μάλιστα δημοσίως, κάποια δημοσιογράφος με απείλησε με μήνυση σε μήνυση, γιατί δεν βγήκαμε να τα κάνουμε, και προσωπικά εγώ μπάχαλο με τα λίγα στοιχεία που είχαμε (έτσι έχουν μάθει) για να γελάνε ως είθισται με τους άλλους, δυστυχώς γι’ αυτούς δεν το πέτυχαν. Και να φανταστείτε ακόμη και ο κ. Πατσογιάννης που βγήκε μπροστά, έδειξε αυτοσυγκράτηση και είπε αν είναι αλήθεια (αν είναι) τότε πρέπει να βγούμε να ζητήσουμε συγγνώμη, έστω και αν ο θυμός του δεν κρυβόταν. Τώρα για το γεγονός αν η ΕΔΕ έχει έλθει για κανένα λόγο δεν επιστρέφεται, δεν διορθώνεται, δεν αλλάζει είναι ο γέγονε-γέγονε και από εκεί και πέρα ο κάθε ένας ας αναλάβει τις ευθύνες του. Ο διοικητής να αποφασίσει αν πρέπει να παραμείνει ο γιατρός στη θέση του, ο ίδιος ο γιατρός αν τον σηκώνει το κλίμα και το προσωπικό ποιά στάση θα κρατήσει. Οι δε ασθενείς να πεισθούν για το οτιδήποτε συμβεί. Και τα ΜΜΕ αυτοσυγκράτηση και σωστή ενημέρωση. Εντάξει όλοι θέλουν τηλεθέαση αλλά με τέτοια γεγονότα δεν παίζουν, γιατί τσουρουφλάνε. Κλείνοντας για μια φορά ακόμη να συγχαρώ τον κύριος Πατσόγιαννη και για τους περίεργους δεν έχω καμία ιδιαίτερη σχέση μαζί του , αλλά εδώ στο «ΣΗΜΕΡΑ» όταν κάποιος τιμά τα παντελόνια του είμαστε υποχρεωμένοι να το γράφουμε. Είτε εχθρούς, είτε φίλους. Ακόμα να ευχηθώ για μια ακόμη φορά στο μωρό και στην μητέρα του να έχουν πάντα την υγεία τους και μακριά από παρόμοιες ατυχίες. Αυτά προς το παρόν και όταν τα στοιχεία θα είναι πλήρη θα βγούμε να τα πούμε, γιατί δεν θέλουμε να κάνουμε κακό σε κανένα και πάνω απ’ όλα στους εργαζόμενους στο Νοσοκομείο.