“ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΦΙΛΟΤΙΜΟ”

Aπό μέρες τώρα υπήρχε πραγματικός πανικός στο κανάλι για τον τηλεμαραθώνιο αγάπης του Ευθύμειου Κέντρου.
Όλο μα όλο το προσωπικό απο την Διεύθυνση μέχρι τον τελευταίο εργαζόμενο έδειξαν χαρά γι’αυτό που θα γινόταν.
Βλέπετε η εμπειρία μου καινούρια τις προηγούμενες χρονιές ήμουν αλλού.
Κανείς δεν βαρυγκόμισε, κιανείς δεν είπε δεν μπορώ.
Χθες λοιπόν η μεγάλη μέρα η τηλεόραση έπαιζε ασταμμάτητα, τα τηλέφωνα για τις προσφορές και η προσμονή για το πσόν που θα μαζευτεί μεγάλη, σαν να ήταν δικά μας.
Τα ποσά που παίρναμε ήταν ό,τι μπορούσε ο κάθε ένας απο εσάς και απο παντού απο ένα ευρώ έως και εκεί.
Οι απλοί Έλληνες αυτοί που χρόνια τώρα τραβάνε το κάρο αυτής της χώρας, αυτοί που πληρώνουν αβάσταχτους φόρους, αυτοί που βλέπουν κάθε μέρα το σκληρό και αδυσώπητο πρόσωπο της εξουσίας, αυτοί που δεν έχουν αύριο να βάζουν φασούλι-φασούλι για να ανεβάσουν το ποσόν προς αυτά τα παιδιά τα δικά μας παιδιά που η πολιτεία τα ξέχασε ή αν θέλετε καλύτερα δεν τα θυμήθηκε ποτέ.
Άκουγα για ώρες θεωρίες για κωδικούς και κουραφέξαλα αλλά λύσεις μηδέν.
Μόνο οι απλοί πολίτες έδιναν λύσεις με τα λίγα ευρουλάκια που τους περίσσευαν απο τον τεράστιο μισθό των οκτακοσίων ευρώ ή την σύνταξη των εξακοσίων ευρώ, ή το δώρο Πάσχα.
Πιστεύω ότι έκαναν ώρα για να εξοικονομίσουν αυτά τα χρήματα και σιγά-σιγά ο κουμπαράς γέμιζε.
Η αγωνία όλων μας κορυφωνόταν περιμένοντας α κτυπήσει το τηλέφωνο απο επώνυμους.
Οι ώρες περνάγανε αλλά ούτε ένας, μιά τράπεζα, ένας τραπεζίτης, μια βιομηχανία, ένας βιομήχανος ούτε ένα ντριν τηλεφώνου.
Θα μου πείτε εσάς έβλεπαν ή είχαν πάει εκδρομή σιγά μη συγκινηθούμε απο το πρόβλημα του Ευθύμειου.
Τελικά η νύχτα έφερε το τέλος του μαραθώνιου και τα παιδιά θα συνεχίσουν μόνα τους τον μαραθώνιο της ζωής.
Θα μου πείτε μαζέψατε περίπου 60.000 ευρώ, ναι δεν λέω πολλά, πάρα πολλά που τα δώσανε αυτοί που χύνουν ποτάμια ιδρώτα κάθε μέρα γι’αυτούς που δεν δίνουν του αγγέλου τους νερό.
Για άλλη μια φορά ο Έλληνας απέδειξε ότι έχει φιλότιμο και αυτή η χώρα χρόνια τώρα σε αυτό στηρίζεται όταν θα λείψει τότε να φοβάστε τα χειρότερα για όλους μας.
Να φανταστείτε συνταξιούχους απο Ζάκυνθο, γερόντισσα απο Αίγιο, μικρά παιδιά απο Λακωνία.
Οι μεγάλοι το μόνο που σκέφτονται είναι πως να διώξουν και αλλου εργαζόμενους για να
μεγαλώσουν τα κέρδη μήπως και τα δυσέγγονά τους πεινάσουν.
Μόνο το Καζίνο στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων όλοι οι άλλοι σιγή ιχθύων.
Μια ολόκληρη ημέρα ζητιανιάς απο όλους μας και τελικά μόνο οι καθημερινοί μικρομεσαίοι Έλληνες μας συμπαραστάθηκαν.
Ρε μπας και πρέπει να γίνουν στον τόπο μας καμιά δεκαριά Καζίνο να δούμε άσπρη μέρα;