Παρασκευή 13 Μαρτίου 2009

Επιτέλους τι αστυνομία θέλουμε;

Αν θέλεις να αισθανθείς αηδία και αν έχεις τάσεις εμετικές, είναι πολύ εύκολο, αρκεί να ανοίξεις τα τηλεοπτικά κανάλια αυτές τις ημέρες. Οι παρουσιαστές αλλά και οι καλεσμένοι, έχουν χωριστεί σε δυο στρατόπεδα για να έχουνε θεαματικότητα και να πιάνουνε και τους αντιφρονούντες.

Οι μεν καταδικάζουν τον αστυφύλακα που σήκωσε το πιστόλι και πυροβόλησε τον ληστή, γιατί ήταν λέει μέσα σε κλειστό χώρο και ήταν μαθηματικώς βέβαιο ,ότι θα γίνουν τραυματισμοί και θάνατοι αθώων. Οι άλλοι υποστηρίζουν ότι αν ο αστυνομικός δεν τράβαγε το πιστόλι του, τότε όλοι θα τον κατηγορούσαν και θα λέγανε ότι ήταν δειλός που δεν μπόρεσε να αντιμετωπίσει έναν ληστή. Μα επιτέλους εδώ στην Ελλάδα, τι τον θέλουμε τον αστυνομικό; Μοδίστρα που σημαίνει δειλό και να κρύβεται ή παλικάρι; Διαβάζω τον τίτλο μιας εφημερίδας: «Ένας Κάλαχ ένας ληστής, μια νεκρή, Βαριές ευθύνες αστυνομικού ΄που έδωσε μάχη εντός καταστήματος». Και που θέλατε να δώσει την μάχη ρε παιδιά; Να τον πάρει και του πει έλα να πάμε στο γήπεδο του Παναθηναϊκού να αναμετρηθούμε και να ξαναθυμηθούν όλη την ταινία για μια χούφτα δολάρια; Ας είμαστε λίγο σοβαροί να χτυπάμε την αστυνομία εκεί που χρειάζεται. Και όχι εκεί για να πουλήσουμε φύλλα. Θυμόσαστε ότι την περασμένη εβδομάδα ένας δυστυχής αστυνομικός νόμισε ότι με την λέξη αστυνομία θα σταματούσε τους ληστές, και αυτοί τον γάζωσαν .

Έπρεπε λοιπόν να πει ο αστυνομικός: «Παρακαλώ κύριε ληστά, επειδή εδώ ο χώρος είναι κλειστός και απαγορεύεται εκ του κανονισμού να σας πυροβολήσω, μήπως έχετε την ευγενή καλοσύνη να βγείτε έξω που εδώ είναι τρεις οι συνάνθρωποί μας ενώ ‘έξω είναι χίλιοι δεκατρείς, για να σας αντιμετωπίσω και να δεχθούμε ακόμα και μερικά χειροκροτήματα από αυτούς που θα παρακολουθήσουν την σκηνή που θα θυμίζει καουμπόικο έργο». Αλλά όμως και ο κ. Μαρκογιαννάκης, δεν μας τα λέει καλά.

Ομιλεί ότι η αστυνομία δεν είναι σάκος του μποξ. Μα
εσείς τον κάνετε σάκο του μποξ. Λέτε ότι στις τελευταίες κρίσεις ένιωσα απόλυτη ελευθερία και άνεση να κάνω την δουλειά μου. Οι σχέσεις μου με τον Παυλόπουλο είναι άριστες. Έχετε κύριε υπουργέ, εσείς καμία σχέση με τις κρίσεις; Γιατί απ’ ότι γνωρίζουμε τουλάχιστον εμείς, μόνο ο αρχηγός του σώματος κρίνονται από το υπουργικό συμβούλιο. Οι άλλοι κρίνονται . Τα άλλα όλα τα κάνει όλα το συμβούλιο της αστυνομίας δηλαδή οι υπηρεσιακοί παράγοντες. Τώρα εάν οι σχέσεις σας με τον κ. Παυλόπουλο είναι καλές ή άσχημες, αυτό είναι δικό σας πρόβλημα κι δεν αφορά τον λαό. Τον λαό τον αφορά να μην αναπνέει ασφυξιογόνα. Και υπό την ηγεσία σας ενώ είσαστε οικοδεσπότης των συμπατριωτών σας που ήρθαν στο λιμάνι του Πειραιά, και αντί για τσικουδιά τους δώσατε ότι ήταν δυνατόν από ληγμένα χημικά. Επομένως εσείς κάνετε σάκο του μποξ την αστυνομία, γιατί αυτός ο Πειραιώτης που πήγαινε το πρωί στην εργασία δεν βλέπει τον υπουργό που δίνει εντολή, αλλά τον αστυνομικό υπάλληλο που ρίχνει τις χημικές ουσίες. Τώρα δηλώνετε ότι θα ρίχνετε νερό, αντί για χημικά.

Εμείς λέμε να μην ρίχνετε απολύτως τίποτα εάν κατορθώσετε και πείσετε τους αστυνομικούς υπαλλήλους να πιάσουν τους κουκουλοφόρους. Και υπάρχει και μια καταγγελία κύριε υπουργέ της ασφάλειας του τόπου. Ότι όσοι αστυνομικού υπηρετούν στο τετράγωνο εκεί της Βουλής των Ανακτόρων κλπ. Δεν υπηρετούν εις ολόκληρη την Πελοπόννησο. Εάν αυτά αληθεύουν δικαιολογημένα παρακολουθούμε αυτοκίνητα της αστυνομίας που μένουν ακίνητα επειδή δεν υπάρχει οδηγός. Και αναγκάζεται ο αστυνομικός διευθυντής να κάνει αυτός τον οδηγό. Αποφασίστε λοιπόν, τι τον θέλουμε τον αστυνομικό υπάλληλο.

Δεν υπάρχουν σχόλια: