Τρίτη 2 Ιουνίου 2009

Η ΣΙΩΠΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΧΡΥΣΟΣ

του Νίκου Νικολόπουλου

ΓΙΑΤΡΟΙ ΜΕ ΠΕΡΓΑΜΗΝΕΣ ΚΑΙ ΝΟΣΗΛΕΥΤΕΣ ΜΕ ΜΕΓΑΛΗ ΠΟΡΕΙΑ ΕΧΟΥΝ ΑΨΟΓΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ,ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΕΛΑΧΙΣΤΟΥΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ ΤΟΥΣ , ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΥΦΟΣ ΚΑΡΔΙΝΑΛΙΩΝ ΛΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΤΟΥΣ ΑΝΗΚΕΙ!!!!

Ξεκινήσαμε χθες να γράφουμε ένα σοβαρό θέμα που δημιουργήθηκε στο Νοσοκομείο Κορίνθου με το πόσιμο νερό, που προσφέρεται σε ασθενείς και όχι μόνο, σύμφωνα με τις πρώτες μαρτυρίες από πολλούς επισκέπτες του νοσοκομείου και όχι μόνο. Λογικό ήταν να περιμένουμε κάποια αντίδραση με την έννοια της προστασίας από πλευράς νοσοκομείου, κάποιες δηλώσεις, κάποιες μαρτυρίες, τέλος πάντων κάποιες δικαιολογημένες αντιδράσεις από υπεύθυνους του Ν.Κ που να μας βάζουν φραγμό στις σκέψεις, αλλά και τις απόψεις μας, μπορεί να σφάλουμε είμαστε πρόθυμοι να διορθώσουμε τα κείμενά μας και να ζητήσουμε συγγνώμη.
Μέχρι τότε έχουμε ιερή υποχρέωση να συνεχίσουμε την έρευνα για να προστατεύσουμε τους πάντες, γιατί δυστυχώς όλοι γνωρίζουμε ότι το νερό της Κορίνθου είναι ακατάλληλο προς πόση, για υγιείς πόσο μάλλον για ασθενείς.
Η τελευταία λοιπόν πληροφορία μας είναι ότι ο Δήμος Λουτρακίου μέχρι τον Απρίλιο του 2009 έστελνε με δικό του βυτίο νερό, όταν σταμάτησαν να παίρνουν νερό, γιατί η δεξαμενή πόσιμου ύδατος είχε βακτήρια, το πρόβλημα λογικό και μπορεί να συμβεί παντού (βέβαια θα έπρεπε να γίνεται συχνότερος έλεγχος).
Η δεξαμενή του νερού αν είναι πλαστική σε δυο-τρεις ημέρες καθαρίζεται, αν είναι τσιμέντινη θα πάρει μια βδομάδα περίπου με νέα εσωτερική επίστρωση και αν είναι σιδερένια την πετάμε και βάζουμε καινούργια, το κόστος για όλες τις περιπτώσεις από 2000 ευρώ έως 5000 ευρώ για δεξαμενή 15 κυβικά μέτρα και αν είναι μεγαλύτερη γύρω στις 8000 ευρώ.

Μιλάμε για μικρό κόστος και ασήμαντο μπροστά στην υγεία των ασθενών. Τώρα θα μου πείτε που ξέρω το μέγεθος αν αυτό είναι το μέγα θέμα, μα το πόσιμο νερό στο Ν.Κ χρησιμοποιείται όχι παντού, άρα ένα βυτίο την ημέρα ήταν αρκετό ( το βυτίο δεν παίρνει πανό από 15 κυβικά μέτρα). Κλείνω εδώ και περιμένω τις απαντήσεις των υπευθύνων του Νοσοκομείου στο θέμα αυτό. Δεν είναι δυνατόν μόνο ένας άνθρωπος να δείχνει τόση ευαισθησία στο θέμα και να συνομιλεί μαζί μου ψάχνοντας να βρει άκρη.
Είμαι σίγουρος ότι όλοι έχουν ευαισθησία και γνωρίζουν τους κινδύνους αν είναι αλήθεια όσο γράφω, όμως θα έλθω και σε ένα θέμα που είναι κοντά με αυτό.
Στο νοσοκομείο δεν πάει κανείς για βόλτα θα έλεγα, μόνο στην γυναικολογική κλινική να δει το νεογέννητο εγγόνι του, παιδί του κ.λ.π. αλλά και εκεί τα έκαναν μπάχαλο προσφάτως, πάνε πονεμένοι, πικραμένοι, βαριά ασθενείς με χιλιάδες προβλήματα και αντί να αντιμετωπίσουν με χαμόγελο, σεβασμό, αξιοπρέπεια όλους αυτούς, έχουν μια μουρτζουφλιά, μια απαράδεκτη συμπεριφορά, λες και είναι τσιφλίκι τους και μιλάω και για νοσηλευτές και για γιατρούς και ξέρετε ποιο είναι το περίεργο; Γιατροί με περγαμηνές η νοσηλευτές με πορεία ετών έχουν άψογη συμπεριφορά, σε σχέση με τους νεώτερους που πολλές φορές κάνουν αγγαρεία λες και δουλεύουν τσάμπα. Ξεχνάνε ότι έχουν τάξει τον εαυτό τους στην υπηρεσία των ασθενών και τα προσωπικά τους προβλήματα στο σπίτι τους. Είναι απλό ένα χαμόγελο και ένα ευγενικό φέρτε ένα μπουκαλάκι απέξω, ποιος θα πει όχι, όμως πολλές φορές έχουν ύφος καρδιναλίου, αντιμετωπίζουν τους ανθρώπους με ύφος που δεν επιτρέπεται σε υπαλλήλους νοσοκομείου και μη μου πουν ότι αυτό τους δίδαξε η διοίκηση, ή οι γιατροί ,γιατί θα λένε ψέματα, ο σεβασμός στον συνάνθρωπο ασθενή είναι να το έχεις, διαφορετικά αλλάξτε επάγγελμα. ΄Έχετε συνδικαλιστικό όργανο, πολλά χρόνια και στηρίζεστε και σωστά κάνετε όμως εκεί από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο πρέπει να λέτε τα καλά σας και τα κακά σας και όσοι δεν συμμορφώνονται να πηγαίνουν σπίτια τους.
΄Έχετε την ανάγκη μας αλλά και εμείς την δικιά σας, διαφορετικά το νοσοκομείο μονίμως θα είναι βαριά άρρωστο.

Δεν υπάρχουν σχόλια: