Ο ΒΙΑΙΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΜΙΚΡΟΥ ΕΜΠΟΡΙΟΥ

του Α.Γ. Καλλή Προέδρου Εμπορικού Συλλόγου Νεμέας

Βάσει των τελευταίων στοιχείων, 10 από τις μεγαλύτερες εμπορικές αλυσίδες ελέγχου το 85% του λιανικού εμπορίου τροφίμων, 15 μεγάλες επιχειρήσεις ελέγχουν το 40% στον τομέα της ένδυσης και υπόδησης, στα ηλεκτρονικά είδη, 6 επιχειρήσεις ελέγχουν το 78% των πωλήσεων, ενώ γενικά 4 όμιλοι ελέγχουν το 60% του συνόλου των λιανικών πωλήσεων.
Τα μεγάλα εμπορικά – ψυχαγωγικά κέντρα κυριαρχούν, οδηγώντας στον αφανισμό το παραδοσιακό μικρό εμπόριο. Υπολογίζεται ότι έως το 2010 η συνολική εκμισθωμένη επιφάνεια στα εμπορικά κέντρα θα ανέλθει σε 1 εκατομμύριο τετραγωνικά μέτρα.
Μέσα σε όλη αυτή την επέλαση των πολυεθνικών εταιρειών ο μικρομεσαίος έμπορος έχει να αντιμετωπίσει το παράλογο φορολογικό σύστημα (βλέπε περαίωση), την τριτοκοσμική λογική ενός γραφειοκρατικού κράτους, διεφθαρμένου και ανίκανου να εκσυγχρονίσει τις δομές του, το παραεμπόριο, που συνεχώς γιγαντώνεται, την όλο και περισσότερο οικονομική εξαθλίωση των στρωμάτων που παραδοσιακά στήριζαν τα μικρά καταστήματα που στην ελληνική περιφέρεια ήταν και είναι οι εργάτες και οι αγρότες. Μαζί με όλα αυτά το κόστος λειτουργίας μιας μικρής επιχείρησης συνεχώς αυξάνεται (ΔΕΗ, ΟΤΕ, ασφαλιστικός φορέας, Δημοτικά τέλη, ενοίκια, φορολογικά κλεισίματα, κόστος ζωής επαγγελματία, μαζί με τα έξοδα σπουδών όσων έχουν παιδιά), οδηγώντας το εμπόριο στο δανεισμό από τράπεζα με τα μεγαλύτερα επιτόκια της Ευρώπης.
Απέναντι σε όλα αυτά ένα αδιάφορο κράτος - Αθηνοκεντρικό πάντα, που έχει καθηλώσει μισθούς – συντάξεις και θεωρεί ότι η παλιά αλλά επιτυχημένη Ναζιστική μέθοδος δηλ. για όλα φταίνε οι Εβραίοι, σήμερα αυτό προσαρμόζεται στο για όλα φταίνε οι έμποροι. Θεωρεί ότι το απαλλάσσει από τις ευθύνες του έναντι ενός συστήματος διεφθαρμένου και παράλογου που το ίδιο έχει δημιουργήσει κομμάτι – κομμάτι, γιατί σε τελική ανάλυση τις λάθος επιλογές των στελεχών αυτού του κράτους πληρώνει κάθε φορά ο ελληνικός λαός μέσα από πρόστιμα που επιβάλλει η Ευρωπαϊκή Ένωση, μέσα από χρηματισμούς τύπου Siemens, μέσα από σκάνδαλα τύπου Κοσκοτά, χρηματιστηρίων, ομολόγων, κουμπάρων, Ζαχόπουλου. Ως πότε ο λογαριασμός του διπλανού τραπεζιού θα πληρώνεται από εμάς;