Γράφει ο Βασίλης Μπαλάφας (Πρόεδρος Ν.Ε. ΟΝΝΕΔ Κορινθίας)

Όταν ο Κώστας Χατζής τραγουδούσε μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του ελληνικούτραγουδιού, προσπαθούσε να δείξει πόσο ασήμαντα είναι τελικά ορισμένα πράγματα πουεπηρεάζουν αρνητικά τη ζωή μας καθημερινά. Αξίζει κάποιες φορές να παραβλέπουμεκάποια γεγονότα, ώστε να αποφεύγουμε καταστάσεις μεμψιμοιρίας, μιζέριας και μικρότητας.Η λεπτή κίτρινη γραμμή που φαίνεται όμως στην παραπάνω φωτογραφία, δεν ανήκει σεαυτή την κατηγορία των «μικρών καθημερινών» που πρέπει να αφήσουμε στην άκρη για να μη χαλάσουμε την πραότητα του ψυχισμού μας. Είναι μια γραμμή που μας χαλάει, πουχαλάει την εικόνα της πόλης μας, που υποβαθμίζει την αισθητική μας, που φέρνει μελαγχολία στα όνειρά μας. Μια γραμμή που έρχεται σε ευθεία και βίαια αντιδιαστολή με όλα εκείνα στα οποία μπορεί να μας ταξιδέψει η γαλανή θάλασσά μας, όσο ακόμα παραμένει γαλανή …Μιλάμε βεβαίως για τη γραμμή που ορίζει η κακότεχνη μάντρα του σταθμού του ΟΣΕ στην Κόρινθο, αλλά και όσα κρύβει πίσω από το γκριζωπό, αποκρουστικό προσωπείο της. Σαν άλλο τείχος του Βερολίνου, έστω και με αρκετή δόση υπερβολής, αυτός ο χώροςέχει εξελιχθεί σε ένα στοιχειωμένο «νεκροταφείο», στο καλύτερο σημείο της πόλης, στηνεξωτερική βιτρίνα της.Είναι άραγε αυτό που ονειρευόμαστε ; Είναι αυτό που θέλουμε να βλέπουμε στην είσοδο της πόλης μας, αυτό που θέλουμε να μας εκπροσωπεί, να μας χαρακτηρίζει ; Έναςαποκρουστικός μαντρότοιχος ; Ένας τοίχος που μισοκαλύπτει εγκαταλελειμμένα βαγόνια,μισογκρεμισμένα παραπήγματα, μπόλικη σαβούρα και ένα σταθμό να θυμίζει «Τα τρένα που φύγαν …», ένα άλλο μεγάλο τραγούδι ; Αυτό θέλουμε να μας θυμίζει η κύρια είσοδοςτης πόλης μας ;Κάποτε εκεί υπήρχε ζωή. Όχι σε πολύ διαφορετικές συνθήκες από τις σημερινές αλλά υπήρχε κινητικότητα, εξυπηρετείτο ένας σκοπός. Σήμερα μόνο μελαγχολία γεμίζει τιςσκέψεις μας η εικόνα που αντικρίζουμε. Σήμερα όμως είναι και η ευκαιρία μας. Η ώρα της συνειδητής επιλογής μας να αλλάξουμε εκείνα που υπάρχουν γύρω μας καιυποβαθμίζουν την αισθητική μας.Μπορούμε να δημιουργήσουμε. Μπορούμε να αλλάξουμε την εικόνα και να τοποθετήσουμε στη θέση της μάντρας μια άλλη γραμμή, μια γραμμή φυτεμένη με όμορφα καλλωπιστικά φυτά, με ένα άνετο πεζοδρόμιο για τους πεζούς και μια πλατιάλωρίδα για ποδήλατα. Πίσω από αυτή τη γραμμή να μην υπάρχουν τα μισογκρεμισμέναπαραπήγματα, αλλά όμορφοι χώροι αναψυχής, δεντροφυτεμένοι με χώρους για άθληση,σύγχρονους και ελκυστικούς για όλες τις ηλικίες. Με μια σύγχρονη ράμπα για skateboardεκεί που σήμερα βρίσκονται οι ανενεργές σιδηροδρομικές γραμμές, μια γουστόζικη παιδικήχαρά, μια μπασκέτα και γιατί όχι ακόμα και ένα μικρό γήπεδο ποδοσφαίρου (ο χώροςυπάρχει απλά χάνεται πίσω από τη σκιά της μάντρας). Μπορούμε να εμπλουτίσουμε την εικόνα με μια τεχνητή λίμνη και να προσθέσουμε ζωή.Ζωή από εκείνη που μας λείπει στην πόλη. Πάπιες, νούφαρα, μικρές γέφυρες που θαχρωματίζουν τους περιπάτους μας.Και πίσω από τις γραμμές, εκεί που στέκει ο παλιός σταθμός μπορούμε και πάλι να τουδώσουμε την αίγλη που του αξίζει. Να ξαναζωντανέψουμε τον αποχαιρετισμό, το σφύριγμα του τρένου, να κοιτάξουμε και πάλι το ρολόι δίνοντας ένα ραντεβού στο χώροτου σταθμού. Μπορούμε στις μοναχικές σήμερα αίθουσες να δημιουργήσουμε χώρους γιαεκθέσεις, για εκδηλώσεις, με σύγχρονες υποδομές, ασύρματη ευρυζωνική πρόσβαση στοΔιαδίκτυο και ένα μουσειακό χώρο με εκθέματα από τη μεγάλη ιστορία του σιδηρόδρομου.Συχνά στην εποχή μας χρειαζόμαστε ένα όραμα για να πάμε λίγο παραπέρα, για να φέρουμε μια απροσδόκητη λάμψη στην καθημερινότητά μας, μέσα από χαραμάδες πουσήμερα κοιτάμε με μελαγχολία. Ακόμα και αν αυτό το όραμα φαντάζει γλαφυρό ή υπερβολικά ρομαντικό.Ίσως κάποια από όλα αυτά να μην είναι απόλυτα εφικτά ή να έχουμε τη δυνατότητα ναπραγματοποιήσουμε λίγα, όμως και αυτό δεν είναι κάτι παραπάνω από το τίποτα πουαντικρίζει κανείς σήμερα όταν στρέψει το βλέμμα του προς το σταθμό ;Ας τολμήσουμε να προτείνουμε λοιπόν με σαφήνεια και με νεανική ορμή σήμερα και όχι σε ένα απροσδιόριστο αύριο. Μπορούμε απλώς και μόνο με τη φαντασία μας νακάνουμε τη διαφορά …Με δύο πινελιές αλλάζει με μιας όλη η εικόνα, σκεφτείτε τι μπορεί να γίνει αν υπάρξουνη πρωτοβουλία και η θέληση.