Παρασκευή 17 Οκτωβρίου 2008
ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΑ ΠΟΥΛΙΑ
Κλείνω 20 χρόνια ρεπορτάζ στους δρόμους της Κορινθίας.Παλαιότερα έκανα ρεπορτάζ και στην Αργολίδα και στην Αρκαδία ενώ για τις ανάγκες των μεγάλων Αθηναϊκών καναλιών έχω πάει σε όλους τους νομούς της Πελοποννήσου.Ασχετα αν αυτό δεν το έχουν αντιλληφθεί κάποιοι έχω περάσει εκατοντάδες χιλιάδες ώρες με την κάμερα στον ώμο αναζητώντας το θέμα που θα βγάλει το ρεπορτάζ...Πριν απο ένα μήνα έκανα για λογαριασμό του Drtv και του “Σήμερα” ένα ρεπορτάζ στα περιβολάκια της Κορίνθου για τον άστεγο γέροντα που είχε βρεί καταφύγιο ζωής σε ένα παγκάκι στο κεντρικό πάρκο της Κορίνθου.Το ρεπορτάζ έπαιξε στα πρώτα φύλλα του νέου “Σήμερα” και συνοδευόταν απο φωτογραφίες.Την περασμένη εβδομάδα ο άστεγος γέροντας έσβυσε εκεί στο παγκάκι με συντροφία τα περιστέρια της πλατείας και τον αντιλήφθηκαν οι περαστικοί οι οποίοι και ειδοποίησαν το ασθενοφόρο να παραλάβει το ταλαιπωρημένο και άρρωστο κορμί του.Ολα είπαν οτι η κοινωνία μας είναι απάνθωπη και άφησε έναν γέροντα να πεθάνει στο παγκάκι.Εγώ θα σας δώσω μία άλλη πλευρά της ιστορίας αυτής γιατί έχω κάνει ρεπορτάζ και με τους άλλους άστεγους της Κορίνθου και έχω πολλές ώρες μιλήσει μαζί τους.Δεν φταίει η κοινωνία ή οι υπηρεσίες πρόνοιας και θα το εξηγήσω.Πολλές φορές ο γέροντας είχε δεχθεί την περιποίηση των κοινωνικών υπηρεσιών του δήμου και της νομαρχίας αλλά με κανένα τρόπο δεν ήθελε να εγκαταλείψει το παγκάκι.Τον πήγαν στο γηροκομείο όπου του πρόσφεραν στέγη,τροφή,καθαριότητα και θαλπωρή αλλά...δραπέτευσε και ξαναγύρισε στο παγκάκι του...Εκεί ήταν ο κόσμος του και εκεί ήθελε να νοιώθει το σπίτι του..!Δεν ήθελε να ξαναμπεί σε σπίτι και ζητούσε ελεύθερος να εγκαταλείψει τον κόσμο αυτό μαζί με τα πουλιά.Η επιθυμία του αυτή ήταν πολύ βαθειά και κανένας δεν μπορούσε να την αλλάξει.Ποιός ξέρει τι πόνο κουβάλαγε στην ψυχή του.Ποιός ξέρει πόσοι “κριτές” δεν τον είχαν καταδικάσει αυτόν τον...ξένο που χάλαγε τον καθωσπρεπισμό όλων και προκαλούσε όσους έχουν αράξει την ζωή τους στην καλωπέραση,στην μανία καταδίωξης του χρήματος και την υποκρισία των κοινωνικών τους σχέσεων..!!!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου