
Τον φίλο, γιατί εμένα φίλος είναι όπως και οι ελάχιστοι που τρέχουμε στα γήπεδα, Βασίλη Δελλή, δεν τον υποβαθμίζω ούτε και τον ζηλεύω και ας μην έχει τη μύγα ότι τον συκοφαντώ.
Θέλω να πω μάλιστα ότι άνθρωποι σαν τον Μπιλ μου κάνουν και είμαι ευτυχής που βγάζει ειδήσεις και θέματα, ομολογώ ότι αρκετές φορές του ψυρίζω… θέματά του διότι ως ψιλοτεμπέλης που είμαι στο γράψιμο και σε συνάρτηση ότι γράφω σε δύο εφημερίδες, ο Βασίλης μου είναι χρήσιμος.
Τώρα αν ο Βασίλης τσαντίζεται, κάνει λάθος, εγώ βαράω το σαμάρι να ακούει ο γάιδαρος. Αν με καταλάβει, κατάλαβε και βέβαια εμάς τους δημοσιογράφους όταν μας καλούνε λόγο της αποστολής μας όχι μόνο τρώμε ελάχιστα, αλλά πόσες φορές ξεχνάμε να πάρουμε ένα μεζέ και αυτός θα είναι κρύος…όσο για προτάσεις και καλέσματα όλοι μας όρεξη όχι για φαγητό να έχουμε αλλά για ξενύχτι και τρέξιμο.
ΜΕ ΤΙΜΗ
ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΛΑΤΖΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου