ATAΡΑΧΟΙ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΟΛΟΙ

Οι απολύσεις παίρνουν και δίνουν και κανείς δεν κάνει τίποτα απολύτως

κρίση αργά αλλά σταθερά καθημερινά μεγαλώνει και στη χώρα μας .
Απολύσεις παντού με αιτία αλλά δυστυχώς και χωρίς αιτία. Όλοι συσκέπτονται και παίρνουν αποφάσεις, αλλά το χάλι μας δεν έχει σταματημό.
Η κυβέρνηση έδωσε 28 δις ευρώ στις τράπεζες για να στηρίξουν την πατρίδα μας. Δυστυχώς αυτές τα πήραν γι’ ίδιους σκοπούς και δεν δίνουν δεκάρα στις βιομηχανίες. Μήπως λέμε τώρα αποφασίσουν και κρατήσουν καμιά δεκαριά εργαζόμενους παραπάνω. Γιατί δυστυχώς και αυτές με την αναμπουμπούλα της κρίσης βρήκαν ευκαιρία να διώξουν ότι δεν τους χρειάζονταν τόσο καιρό. Βέβαια να γράψω ότι υπάρχουν μερικές εταιρείες ( απίστευτο και όμως αληθινό) που οι ιδιοκτήτες έχοντας δεσμούς ετών με τους εργαζόμενους με πρόβλημα επιβίωσης δεν απολύουν κανένα . Αυτό που σας λέω είναι γεγονός και μου έχει συμβεί σε μεγάλη εταιρεία στο Βέλο, και στον Ισθμό.
Η κυβέρνηση λοιπόν αντί να δώσει χρήματα ώστε να συντηρηθούν οι επιχειρήσεις, κοιτάει να γεμίσει το δημόσιο με αιχμαλώτους συμβασιούχους και μιλάει για 30.000 ή 50.000 προσλήψεις. Βλέπετε εκλογές πλησιάζουν.
Όσο περισσότερους αιχμαλώτους έχουμε τόσο πιο σίγουρα μπορεί να ξαναβγούμε.
Ανήμπορα τα εργατικά κέντρα, οι συνδικαλιστές όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς , παρακολουθούν το κατρακύλισμα που δεν έχει σταματημό.
Σε λίγο καιρό βλέπω δίπλα μας να μένουν άστεγοι, πεινασμένοι, δυστυχισμένοι. Αν δεν το έχετε καταλάβει κτυπάει η κρίση την πόρτα μας.
Και οι έχοντες δεν έχουν πρόβλημα.
Μαζεύουν τόσα χρόνια και για τα δισέγγονα τους. Αλλοίμονο από εμάς που με το μεροκάματο στήσαμε οικογένειες και τώρα πάμε να τις διαλύσουμε. Εντάξει, κρίση το σέβομαι. Μπορεί να κόψει από επιτροπές και συμβούλια δις ευρώ η πολιτεία και να στηρίξει την οικονομία και τους φτωχούς. Σε λίγο φοβάμαι λαϊκή έκρηξη και τότε φωνή λαού, οργή Θεού.